Ҳамдиливу ҳамраъйӣ мебояд!
Зиддияту муқовимати байни давлатҳо дар заминаи манфиатҳои иқтисодӣ, сиёсӣ, динӣ, фарҳангӣ, миллӣ ва ғайра арзи вуҷуд мекунад., ки дар замони мазкур авҷи тоза ва бисёрҷабҳа касб намудааст. Ба сари давлатдорӣ расидани нафаре ё гуруҳи тундгарои бадандеш боиси оқибатҳои нохуш ба ҷомеаи ҷаҳонӣ, алахусус ба ҳамсоядавлатҳо мешаванд. Мутаасифона, рӯзҳои охир, яъне 7 октябри соли равон ҳамагон шоҳиди ноҷавонмардонаи давлати Исроил бо кӯмаки аблаҳони абарқудрат ба сарзамини азиятдидаи Фаластин гардиданд. Натиҷаи муқовимати шадид ба ҳалокати беш аз 7- 8 ҳазор нафар, захмбардории беш аз 15- 20 ҳазор кас шудаасту теъдоди мардуми хонахаробу муҳоҷири иҷборӣ беш аз 1 миллион нафар гаштааст. Кадом фарди солимақл дар ин лаҳзаҳои ҳассос метавонад ором бошаду канораҷӯӣ ихтиёр намояд?
Манфиатхоҳони абарқудрат доимо байни мамлакатҳои кӯчак низою иғво ангехта худ бо “ширҷӯшӣ” аз ин амалҳо машғуланд. Бехонумони ҳазорон нафар мардум, аз ҷумла занону кӯдакон, пиронсолонро парво надоранду ҳадафҳои геополитикии худро пиёда намуда истодаанд. Намесазад, ки солимандешон дар канор бошанду нафарони бефард оромона зиндагонӣ намоянд! Зеро, чунин рафтору ноҷинсона ба давлатҳои дигар низ таҳдид менамояд ва оқибатҳои ҳалокатбор меоварад. Мисоли аёни чунин пайомадҳоро метавон дар мамлакатҳои замоне орому осуда, вале имрӯз ноорому ҷангзадаи Афғонистону Сурия, Ироқ ва ғайра мушоҳида кард.
Дар ин радиф аз ҳамаи солимандешону соҳибхирадони ҷомеа даъват карда мешавад, ки мавқеи фаъоли шаҳрвандӣ нишон диҳанд ва бетарафу бефарқ набошанд. Агарчӣ нобуд сохтани созмони террористӣ баҳонаи оғози ҷангҷӯӣ мебошад, набояд давлати адолатхоҳ бори вазнини кулфатоварро ба сари мардуми оддӣ бор карда бошад. Алалхусус, қатъ кардани интиқоли нерӯи барқ, оби ошомиданӣ, сӯзишворӣ ва дигар манбаҳои ҳаётан муҳим, бар замми он бомбаборон кардани бемористон амалҳоест, ки мебояд қотеёна маҳкум кард. Дар акси ҳол, хавфи истифодаи аслиҳаи қатли ом низ аз эҳтимол дур намегардад, ки оқибати онро ҳатто наметавон тасаввур кард.
Амалҳои ҷангҷӯёнаи ҷониби расмии Исроил ва террористони Фаластинро якдилона маҳкум намуда дар радифи сиёсати одилона, хирадмандонаи роҳбарияти олии кишварони соҳибистиқлоламон аз ҷонибҳо талаб мекунам, ки оташбаси умумӣ эълон намоянд. Кӯшанд, ки ҳаёти осоишта барқарору барпо гардаду хашму хусумат аз байн бардошта, давлатдорон муқовиматҳои мавҷударо сари мизи музокирот ҳаллу фасл кунанд. Вагарна, ояндаи башарият зери хатар асту гузаштагону насли оянда низ чунин ҷангҷӯёнро маломат хоҳанд кард.
Собиров М.С.-дотсент, мудири кафедраи экология ва ҳифзи табиати факултети геоэкология ва туризми МДТ “Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров”